Gertrude

GERTRUDE BECKETT

Anak si Gertrude ng may-ari ng bahay na tinirhan ni Rizal nang magtungo siya sa London. Inilarawan ni Rizal si Beckett bilang babaeng may kulay brown na buhok, asul na mata at mapupulang pisngi. HIndi rin nagtagal at umalis siya sa London upang makalimutan na siya ni Beckett at ipagpatuloy ang misyon a Maynila.

Sa paglipas ng mga buwan, medyo nagiging mairugin itong si Gertrude Beckett (o Tottie), panganay sa mga babae, tungkol sa kanya; at noong magpaPasko, nagsimula siyang tumugon. Walang nakakaalam sa pamilya, umunlad ang isang uri ng lambingan o unawaan, para bang dumako na sa puntong wala nang balikan, tuloy-tuloy na---kung malalaman lang ng ama at ina ng babae. 

At bigla alam kaagad ni Rizal na kailangan na siyang umalis. Hindi niya posibleng mapakasalan ang babae; hahadlang lang ito sa kanyang gawain at tungkulin para sa Pilipinas. At saka, nakapangako siya kay Leonor. Ang alternativ---pagkapikot, at malapit na nga sa ganoon---hindi niya maubos-maisip. Naghiwalay silang magkaibigan, at sa ilang panahon ay nagsulatan tungkol sa mga simpleng bagay. Ang mga pangyayaring ito ay naganap sa panahong wala siyang balita tungkol kay Leonor Rivera.

Hindi mo marahil naiisip na malupit ako o makakalimutin sa hindi pagsagot 

sa sulat mo dati, pero talagang naghihintay lang kaming makabalita mula sa iyo, 

hindi alam kung maayos mo ngang natanggap ang mga liham, o baka hindi iyon 

ang tamang adres, lipat ka kasi nang lipat; nakakatuwa ka talaga, e ano kaya kung 

sumama ako sa iyo, edi mayroon na tayo dapat na isang maliit na kuwarto at hindi 

na namomroblema. 

Nagaalala ka ba na hindi mo natanggap ang una kong sulat sa iyo? Bumalik 

sa akin noong isang araw iyon matapos ang matagal na panahon, di ba kataka-taka 

sapagkat sinulat ko agad iyon pagkaalis na pagkaalis mo, para mataggap mo kinabukasan? 

Oh, napakamiserable ko noon; hindi ko maiwasang sumulat sa iyo, sabagay wala 

namang nakakaalm na iba. Maraming salamat sa pagpapadala ng magasin tungkol sa 

fashion pero wala namang magagandang damit doon, ni wala sa kalahating ganda ng 

English fashion namin. Tinaggap ba nila ang mga bustong ginawa natin? Aba, siyempre, 

ang galing mo yatang gumawa, hindi nila pwedeng tanggihan…

HOME